Schodzą górnicy pod ziemię

W ciemność daleką od słonka,

Wychodzi im tu naprzeciw

Święta Barbara, patronka.

Płomień chybocze się w lampach,

Na czarnej ścianie drżą cienie.

-Szczęść Boże- słychać głos świętej.

Serdeczne to pozdrowienie

-Szczęść Boże- górnicy chórem

odrzekną swojej patronce.

I jasno w czarnej kopalni,

Jak gdyby wzeszło tu słońce.

/E. Szelburg- Zarębina/