Aktywność fizyczna przedszkolaka

      Bardzo ważnym aspektem zajęć ruchowych jest to, że aktywność fizyczna powinna być aplikowana w optymalnych dawkach. Wysiłek fizyczny nie może być zbyt mały – nie pobudzi w sposób dostateczny czynności ustrojowych organizmu i nie doprowadzi do usprawnienia aparatu motorycznego dziecka, ani zbyt duży – duża dawka ruchu może być przyczyną wadliwego rozwoju, zmian przeciążeniowych i zniechęcenia do aktywności fizycznej.

Pamiętajmy, że aktywność ruchowa spełnia cztery podstawowe funkcje: stymulacyjną, adaptacyjną, kompensacyjną i korekcyjną.

Funkcja stymulacyjna

  • Ruch pobudza rozwój całego organizmu. Jest podstawowym czynnikiem biologicznym stymulującym rozwój człowieka.

 

  • Dzięki ruchowi poprawia się motoryka i sprawność fizyczna człowieka:

– mięśnie zwiększają swój przekrój, objętość, siłę i sprężystość. Równocześnie następuje wzmocnienie, pogrubienie i wzrost elastyczności i wytrzymałości ścięgien oraz wiązadeł.

– mineralizacja kości, czyli zwiększenie ich masy, twardości i sztywności.

– zwiększenie pojemności życiowej płuc, a także ilości przyswajanego tlenu – więcej go dociera do rozwijających się narządów

– usprawnienie układu krążeniowo-naczyniowego, dzięki czemu serce wzmacnia się
i rozbudowuje.

– dzięki ruchowi dziecko poznaje otaczający je świat, wzbogaca swoje doświadczenia, kształtuje pamięć i uwagę,

– ruch rozwija samodzielność dziecka,

– zabawy i ćwiczenia w grupie uczą zachowań prospołecznych; dziecko podporządkowuje się obowiązującym normom i zasadom,

– aktywność fizyczna wpływa na rozwój charakteru i osobowości.

Funkcja adaptacyjna:

  • Aktywność ruchowa rozwija zdolność przystosowania się organizmu dziecka do zmieniających się warunków życia: klimatu, temperatury, wilgotności, ciśnienia, warunków społecznych, trudności dnia codziennego itp. Dobrze przystosowane do życia dziecko to takie, które rozwija się prawidłowo pomimo często niekorzystnych czynników zewnętrznych.
  • Przez ruch, ćwiczenia i zabawy możemy hartować organizm, czyli podwyższyć granicę tolerancji na bodźce, a zatem czynniki ze strony środowiska zewnętrznego. Najczęściej poprzez zahartowanie rozumie się wyrobienie odporności na zimno, ale w szerszym rozumieniu możemy powiedzieć o odporności na inne właściwości, np. klimatu tj. ciepło, ciśnienie, wiatr, wilgotność powietrza, środowiska (hałas, kurz, zadymienie), czy czynniki psychiczne (stres) i społeczne.

Funkcja kompensacyjna:

  • Kompensacja czyli wyrównywanie. Ruch jako czynnik prozdrowotny ma zrównoważyć bilans bodźców działających na młody organizm. Ma wyrównywać niekorzystne działanie takich bodźców jak: tablety, telewizja, telefony, czy laptopy.

Funkcja korekcyjna:

  • Funkcja korekcyjna (naprawcza) powinna być stosowana wówczas, gdy trzy wymienione wyżej funkcje są niewystarczające lub nieskuteczne. Działania korekcyjne stosujemy w przypadku odchylenia od normy w budowie postawy ciała. Wówczas stosujemy specjalne ćwiczenia korekcyjne dostosowane do określonej wady postawy ciała.

Podsumowanie:

Aktywność fizyczna:

  • powinna być aplikowana w optymalny sposób,
  • jest ważnym elementem prawidłowego rozwoju organizmu, jego układów i narządów,
  • rozwija sprawność fizyczną i doskonali umiejętności motoryczne,
  • wspiera rozwój poprawnej budowy ciała,
  • adaptuje do życia w otaczającym środowisku przyrodniczym i społecznym,
  • zapobiegania chorobom (zwiększa odporność immunologiczną),
  • zwiększa poczucie własnej wartości, podnosi samoocenę,
  • uczy przestrzegania zasad,
  • uczy koncentracji i dyscypliny,
  • uczy systematycznej pracy, tolerancji i dbania o dobrą atmosferę,
  • uczy współpracy,
  • motywuje,
  • relaksuje.

Opracowała: Bożena Brzezicka

jj
Skip to content